عجیب است ولی باور کنیم!   

نقل است از مجالس خودمانی دوران حکومت سلسله صفویه در کاخ چهلستون که گروهی از خواص عصرهای بهار و تابستان را در کنار حوض مسی می‌نشستند تا پیرامون تفکرات و اقدامات خارق‌العاده با یکدیگر بحث و مجادله کنند، در یکی از این روزها تازه‌واردی به جمع آن‌ها می‌پیوندد که پس از چند لحظه در آب حوض شیرجه رفته و دیگر خارج نمی‌شود. این اقدام جسورانه و خارق‌العاده، تعجب گروه متفکر را که با اینگونه شعبده‌بازی‌ها آشنایی داشتند برمی‌انگیزد زیرا هرگز نتوانستند رد پا یا اثری از او را پیدا کنند که بالاخره بزرگ این نشست همه را به سکوت و آرامش دعوت کرد و گفت: او از نگاه‌های متعجب و سوأل برانگیز من فهمیده بود که می‌دانم قرار است همین امروز دارفانی را وداع گوید و به همین دلیل به این جمع پیوست تا شاید خیری ایجاد شود اما ترس از این نگاه او را وادار کرد تا با استفاده از توانایی‌های ماورائی خود در حوض آب مسی پریده تا به هندوستان فرار کند. درحالی‌که مقرراست همین امروز در همانجا یعنی هندوستان بمیرد و قالب تهی کند و تعجب من هم از دیدن او در جمع اصفهان به همین دلیل بود که اگر این شخص قرار است در هند بمیرد اینجا چه می‌کند؟! حالا شرکت‌های خودروسازی خصولتی به بازنگری این اتفاق می‌پردازند و هرروز به بهانه‌ای اعلام پیش‌فروش محصولاتی را می‌کنند تا بی‌کیفیتی آن علاوه بر داخل، شهره عام و خاص در اقصا نقاط شود که شاهد بودیم در تعطیلات نوروزی امسال هزار نفر از هم‌میهنان ما را در جاده‌های برون‌شهری فدای ناکارآمدی در خودروسازی‌های داخلی کرد. رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی معتقد است «کیفیت و ایمنی خودروها باید به نحوی باشد تا در صورت بروز تخلف و انحراف خودروها از جاده‌ها، جان سرنشینان حفظ شود ولی اینگونه نیست.» سعید باستانی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس دهم در آذرماه 97 گفته بود «۱۱ هزار نفر در سایپا و ۱۵ هزار نفر در ایران‌خودرو نیروی مازاد داریم و زیان خودروسازان بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان بوده که سالیانه ۵ هزار میلیارد تومان سود بانکی آن‌هاست؛ آنهم برای شرکت‌های مختلف با هیئت‌مدیره‌هایی که هرکدام برای خودشان یک خدم‌وحشمی درست کرده است.» دست‌به‌دست کردن معضلاتی که به‌صورت ثانیه‌ای هزینه‌تراش هستند را نمی‌توان نادیده گرفت زیرا صنعت شصت‌ساله خودروسازی در کشور امروز به یک بن‌بستی ناگشودنی مبدل شده که چاره‌ای به‌جز یک جراحی بزرگ و عمیق مدیریتی در آن‌ها نباشد تا شاید از دست مافیاها نجات پیدا کند. این‌ها نظرات یک گروه خاص نیست که در دوره‌های مختلف، نمایندگان مجلس از معترضان به آن بوده و هستند و متولی سلامت جاده‌ها نیز بر همین عقاید پایبند است. سید کمال هادیانفر رئیس پلیس راهور نیروی انتظامی در نشست مشترک با اعضای کمیسیون عمران مجلس اینگونه می‌گوید: «هرچند در تصادفات خسارتی افزایش داشتیم، اما در تصادفات منجر به فوت سرنشینان حدود ۲۳ درصد کاهش را تجربه کردیم، اما این عدد هم بسیار زیاد بوده و همه دستگاه‌ها باید کمک کنند تا حداقل جان‌باختگان را در تصادفات داشته باشیم. در طول سال حدود ۱۷ هزار کشته و بیش از ۳۰۰ هزار مجروح را در تصادفاتمان داریم که با توجه به فرهنگ مردم عدد بسیار زیادی است.» عبدالجلال ایری سخنگوی کمیسیون عمران در مجلس نیز دراین‌باره گفته است «طبق گزارش پلیس راهنمایی و رانندگی در ایام نوروز ۱۴۰۲ شاهد تردد بین استانی بیش از ۵۱ میلیون خودرو بودیم که نسبت به نوروز سال گذشته دو درصد و نسبت به نوروز ۱۴۰۰ حدود ۵۲ درصد رشد پیدا کرده است. بیشترین حجم تردد نیز در استان‌های تهران، مازندران، گیلان، فارس، البرز، اصفهان و خراسان رضوی بوده است.» اما معین‌الدین سعیدی نماینده مردم چابهار در مجلس با انتقاد از تعهد فی‌مابین وزارت صمت و صنعت خودروسازی کشور گفته «تولید خودرو‌های ملی که به ارابه‌های مرگ در کشور مشهور شده است و از استاندارد‌های ایمنی کافی برخوردار نیستند، برای اینکه این بازار را از حالت انحصاری خارج کنیم بازار واردات خودرو را مدنظر قرار دادیم که متأسفانه دست‌های پشت پرده مانع تحقق این مهم شده است؛ ایمنی خودرو‌های داخلی قابل قیاس با خودرو‌های خارجی نیست. حدود هفت درصد تولید ناخالص ملی صرف هزینه تصادفات می‌شود، فرصت‌های کشور در جهت تقویت زیرساخت‌های خودروی ملی از دست می‌رود و متأسفانه کسی به این مسئله توجهی ندارد دراین‌بین خسارات جانی که جبران‌ناپذیر است بیش از هر مسئله‌ای جای انتقاد دارد. مافیای بسیار قدرتمندی از خودروسازی کشور حمایت می‌کند و اجازه تغییر رویه به جلو به آن را نمی‌دهد دراین‌بین متولیان وزارت راه و شهرسازی هم کمبود اعتبارات را مانع از بهینه‌سازی جاده‌های کشور عنوان می‌کنند.» تا سود سرشار خودرو از فروش داخلی به جیب گروهی خاص رفته و وابستگان آن‌ها نیز همچنان نیروهای چند هزار نفری مازاد در این کارخانه‌ها باشند و هزینه زیرساخت راه‌های فرسوده جهت عبور و مرور اینگونه خودروهای ناقص را دولت و بازهم از جیب مردم تقبل کند. آیا همه این‌ها به‌گونه‌ای تکرار داستان حوض مسی نیست که سالانه هزاران نفر از آحاد جامعه را به‌رغم کاهش جمعیت انسانی، ناخواسته با ارابه‌های مرگ و به سمت جاده‌ها می‌کشد تا مرگ ناخواسته منتظرشان باشد؟! ادامه دارد